Geloven Leren

Opinie en tools voor wie begaan is met het katholieke geloof

De bizarre braderie van Borgerhout

 Sep 27, 2025    3 min read
blog

copyright

Sinds 1712 gaan in Borgerhout, deze week uitgeroepen tot worlds coolest neighbourhood, de ‘Reuskes’ uit in hun jaarlijkse stoet. We bezochten vanmiddag de stoet en de braderie op de Turnhoutsebaan. We zagen de praalwagen, wuifden naar Reus, Reuzin, Dolfijn en Kinnebaba, slenterden langs de kramen van de braderie en waren aanwezig bij het plechtige moment waarop de reuskes arriveren aan het oud gemeentehuis op het Moorkesplein.

Heel merkwaardig was de subtiele segregatie van het publiek. Op het Moorkesplein verzamelden vooral autochtone Borgerhoutenaren. De politie moest nog even een bakfiets laten verzetten die de weg voor de praalwagen belemmerde, terwijl op de tribune twee presentatoren het publiek opwarmden voor de blijde intocht van de reuskes. Ze zingen een kinderliedje voor ‘Lang leve de Reuskes’ en vervolgen naadloos met enkele statements over ‘een rode lijn’ en verwijzingen naar het conflict in Gaza. Bof!

We keerden resoluut ‘ons kar’ en kozen voor het vervolg van de braderie, die we van voor tot achter en terug afliepen. Hier kregen we een totaal ander beeld. Allemaal allochtonen, zowel de marktkramers—de lokale middenstand—als het publiek—de bevolking—, en afgaande op de hoofddracht van de dames, haast zonder uitzondering islamitisch. En merkwaardig als ik het achteraf bedacht: in geen enkel kraam heb ik een Palestijnse vlag zien hangen of enige verwijzing naar Gaza.

Op heel de Turnhoutsebaan hing er welgeteld één Palestijnse vlag: bij het Ecohuis, een instelling die met steun van de stad allerhande klimaatprojecten onderneemt.

De cognitieve dissonantie is bij mij compleet binnengekomen.

Ik heb één objectieve vaststelling en één prangende vraag.

Objectieve vaststelling: organisatoren van evenmenten van Vlaams traditioneel erfgoed, vinden het normaal dat tussen de kinderliedjes door ook statements over Gaza een plaats verdienen. Net als op tv en in de kranten, moet op een volksfeest de ‘rode lijn voor Gaza’ worden aangehaald als de grote eenmaker in onze samenleving.

Prangende vraag: waarom tooide geen enkele islamitische marktkramer zijn tent met een Palestijnse vlag of een ander teken van ‘solidariteit met de slachtoffers van de genocide’? Hebben zij vanwege de stad de boodschap gekregen dat er niet aan politiek wordt gedaan? Waarom doen de presentatoren van het officiële evenement en de uitbaters van het stedelijke Ecohuis het dan wel? Of hebben ze dat onder mekaar afgesproken, omdat hen dat mercantiel opportuun overkwam? Of zijn er onder de middenstanders van de Turnhoutsebaan verschillende strekkingen, waarbij de voorstanders van politieke neutraliteit op het evenement toch de overhand hebben gekregen? Of interesseert heel die Gaza-saga hen gewoon geen zier, en geven ze dus kennelijk blijk van een gebrek aan integratie?

Het resultaat is hoe dan ook clownesk. Ik zou het de “Bizarre braderie”, of de “Vlaamse bazaar” kunnen noemen. Ik snap er geen jota van.

Ik weet wel één ding zeker: ik snuif liever twee kilometer lang de aroma’s van geroosterde sardines, dan te aanhoren hoe een drie eeuwen oude Vlaamse volkstraditie verwordt tot podium voor anti-semitsche toespraken.

Verwante onderwerpen...