Geloven Leren

Opinie en tools voor wie begaan is met het katholieke geloof

Tastbaar geloof

 Jul 2, 2012    2 min read
blog

In de lezing van vorige zondag was er een vrouw die lijdt aan ongeneeslijke bloedvloeiingen. Zij bevindt zich in een menigte die om Jezus heen zwermt en wordt plotseling door Jezus' kracht, en omwille van haar geloof, genezen, juist op het moment dat ze de zoom van zijn kleed aanraakt.

Sinds ik-weet-niet-hoe-lang heeft de katholieke kerk gebruik gemaakt van reliquieën als tastbare herinnering aan Gods genadegaven. Daar stellen we ons nu gemakkelijk boven, omdat een zoveelste splinter van het kruis van Jezus, zelfs al zou hij authentiek zijn, in wezen eigenlijk ook maar gewoon een stukje hout is. Als we zo’n stukje hout gaan vereren of er bijzondere krachten aan toekennen, dan zijn we toch bijgelovig?

Maar wat lezen we in het evangelie? Jezus was op weg naar het huis van Jairus. Hij was zich helemaal niet bewust van de aanwezigheid van die zieke vrouw en had ook niet de intentie haar te genezen. De vrouw richtte zich niet tot Jezus, ze probeerde zijn aandacht niet te trekken, er was hoegenaamd geen persoonlijk contact tussen Jezus en de zieke vrouw. Er was ook niemand anders die bij Jezus bemiddelde, zoals Jairus dat deed voor zijn zieke dochtertje. En toch! Toch werd de vrouw genezen. Hoe? Omwille van haar geloof, maar door het aanraken van de zoom van Jezus' kleed, waardoor er “een kracht van Hem uitging”.  Zonder die aanraking, zou Jezus' kracht niet in die vrouw gevloeid zijn, ondanks haar groot geloof…

Bestaat er voor de werkzaamheid van reliquieën een betere definitie dan deze?

Verwante onderwerpen...